คิดดีทำดีวิถีธรรมแห่งชีวิต

คติพจน์ คำคม คำสอนใจ

คนเราเมื่อม้าตาย ก็ต้องลงเดิน..  คนเราจะไม่ต้องใช้สมองเลย ถ้าพูดแต่ความจริง ...ท้อแท้ได้แต่อย่าท้อถอย อิจฉาได้แต่อย่าริษยา.. พักได้แต่อย่าหยุด..  เหตุผลของคนๆ หนึ่ง อาจจะไม่ใช่เหตุผลของคนอีกคนหนึ่ง..  ถ้าคุณไม่ลองก้าว จะไม่มีวันรู้เลยว่า ข้างหน้าเป็นอย่างไร..  ปัญหาทุกอย่าง ล้วนอยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น..  น้ำใจส่วนน้ำใจ เหตุผลส่วนเหตุผล...เรื่องดีหรือเรื่องร้ายทางที่ดีบอกกันก่อน..   หนทางยาวไกลนับหมื่นลี้ ต้องเริ่มต้นด้วยก้าวแรกก่อนเสมอ  ..เราจะเห็นค่าความอบอุ่น ก็ต่อเมื่อเราผ่านความเหน็บหนาวมาแล้ว..  อันตรายที่สุดสำหรับชีวิตคนเรา คือ การคาดหวัง...  เริ่มต้นดีแล้ว ลงท้ายก็ต้องดีด้วย..  สวรรค์นั้นพึ่งยาก คนนั้นพึ่งยากกว่า...  อย่ายอมแพ้ถ้ายังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่...  จงใช้สติ อย่าใช้อารมณ์...  เบื้องหลังความเข้มแข็ง สมควรมีความอ่อนโยน... เบื้องหลังของสติ สมควรมีอารมณ์...  ไม่มีคำว่าบังเอิญในเรื่องของความรัก มีแต่คำว่าตั้งใจ....  ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และยอมรับกับสิ่งที่เสียไป...  หลังพายุผ่านไป ฟ้าย่อมสดใส...  โลกกลมๆใบนี้ ไม่มีอะไรที่ได้มาฟรีๆ...  อยู่ให้ไว้ใจ ไปให้คิดถึง ...คนเราต้องเดินหน้า เวลายังเดินหน้าเลย...  ไม่ต้องสนใจว่าแมวจะสีขาวหรือดำ ขอให้จับหนูได้ก็พอ...  ยิ่งมีใจศรัทธา ยิ่งต้องมีสายตาที่เยือกเย็น...  ในโลกกลมๆ ใบนี้ไม่มีคำว่าแน่นอน...  ความปราถนาอย่างแรงกล้า นั่นแหละคือเหตุผล....  หลังผ่านปัญหา จะรู้ว่าปัญหานั้นเล็กนิดเดียว...  ไม่เป็นขุนนางน่ะได้ แต่ไม่เป็นคนไม่ได้...  มีแต่วันนี้ ที่มีค่า ไม่มีวันหน้า วันหลัง...  เมื่อวานก็สายเกินแก้ พรุ่งนี้ก็สายเกินไป...

ทำความฝันให้เป็นจริง

วิธีจัดการกับความฝัน คือการทำมันให้เป็นจริง ทุกคนมีสิทธิ้คิดมีสิทธิ์ฝันอยากเป็นโน่นเป็นนี้การจะทำความฝันให้เป็นจริงได้ ต้องลงมือทำทำความฝันนั้นให้เป็นจริง อย่าปล่อยให้ความฝันนั้นเลื่อยลอยไปกับสายลม ตราบใดที่ยังไม่ลงมือทำความฝัน ความฝันก็คงเป็นความฝันที่ว่างเปล่าไม่สามารถที่จะสัมผัสได้ จงเริ่มลงมือทำตั้งแต่ตอนนี้แล้วความฝันที่เราปราถนาจะให้เป็นก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม...

-->

เมตตาให้อภัย

โกรธคือ กรรม เกลียดคือเวร ..ทุกข์คือเจ็บ ปลงคือจบ..สงบคือดี โกรธเขา ก็สร้างกรรม
เกลียดเขาก็สร้างเวร..มีทุกข์มันก็เจ็บ ปลงเสียมันก็จบ..สงบได้มันจะดี

ความผิดพลาดเป็นบทเรียนที่สำคัญ

ให้มองความผิดพลาดเป็นบทเรียนที่จะไม่พลาดซ้ำ ปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นจะช่วยทำให้เราเรียนรู้สิ่งที่ถูกต้อง คนเราผิดพลาดได้ทั้งนั้น เป็นบทเรียนให้เราไม่ทำผิดซ้ำอีก อย่าจมอยู่กับทุกข์และปัญหา ซึ่งจะทำให้เสียเวลาไปเปล่าๆ รีบหาทางแก้ไขและดึงความเข้มแข็งให้กลับมาอย่างรวดเร็วอย่าท้อแท้ เมื่อเกิดปัญหาให้มองรอบด้าน ไตร่ตรองหาสาเหตุและแก้ที่สาเหตุทุกๆ ด้าน จะช่วยให้การแก้ปัญหาทำได้ผล การยอมรับปัญหา มองปัญหาในแง่ดี จะช่วยทำให้เกิดการเรียนรู้ ช่วยทำให้ได้ไตร่ตรองหาสาเหตุ เรียนรู้ข้อผิดพลาดต่างๆและแก้ไข จนสามารถฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆไปได้ การเผชิญหน้ากับความผิดพลาด ต้องใช้ความกล้าหาญ กำลังใจ ยิ่งแก้ปัญหาได้หลายอย่าง จะทำให้มีความสามารถในการคิดแก้ปัญหาที่ซับซ้อนง่ายขึ้นและจะสามารถเอาชนะปัญหาต่างๆที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตได้อย่างง่ายและรวดเร็วหรือเป็นทางป้องกันที่จะไม่ให้ปัญหาหรือความผิดพลาดเกิดขึ้นได้อีก การยอมรับข้อผิดพลาดและเผชิญกับปัญหาโดยไม่หลบหนี จะช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบา การปฏิเสธปัญหา หรือมองปัญหาในแง่ไม่ดี หรือกล่าวโทษถึงต้นเหตุทำให้เกิดปัญหา นอกจากไม่ช่วยแก้ปัญหาแล้ว ยังทำให้เสียกำลังใจและที่สำคัญ คือปัญหายังคงอยู่ต่อไป.

กฏแห่งกรรม

ชีวิตมีเกิดมีดับ มีสุขมีทุกข์ เป็นของคู่กัน ทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นจากผลกรรมของแต่ละคนที่ได้ทำไว้ ไม่มีใครจะสามารถหลีกเลี่ยงไปได้ จะเกิดช้าหรือเร็วแค่นั้น พระพุทธเจ้าทรงตรัสสั่งสอนให้ทุกคนทำแต่ความดีละเว้นความชั่วใดๆทั้งปวงทั้งสิ้น ชีวิตของมนุษย์คนเราเมื่อกำเหนิดจากครรถ์มารดามองตาขึ้นมาบนโลกนี้สิ่งแรกที่ติดตัวมาก็คือผลบุญและกรรมที่เคยได้ทำไว้แต่ชาติบางก่อน ถ้าใครได้สร้างกุศลบุญไว้มากก็เกิดมาในครอบครัวที่มั่งมีทรัพย์สมบัติการดำรงชีวิตนี้ต่อไปในโลกมนุษย์ใบนี้ก็จะมีความสุขสบายกว่ามนุษย์ที่เกิดในในครอบครัวที่ยากจนขัดสนค่นแค้น การทำดีสร้างกุศลบุญไว้มากๆในขณะที่เรามีชีวิตอยู่จึงสมควรกระทำ โดยไม่ไปเบียดเเบียนใครและฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเพราะทุกชีวิตที่เกิดขึ้นมาก็รักชีวิตเหมือนกันทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ชนิดไหน ถ้าเราไปสร้างความทุกข์หรือเบียดเบียนเขาสักวันหนึ่งผลแห่งการที่เรากระทำนั้นสักวันหนึ่งผลกรรมนั้นก็จะกลับมาเกิดขึ้นกับเราอย่างแน่นอน กุศลบุญเราสามารถสร้างขึ้นได้ทุกวันเพียงเรามีจิตใจเมตตากับมนุษย์หรือสัตว์ ที่อยู่ร่วมโลกกับเราไบนี้ด้วยจิตใจที่เมตตาปราณีชีวิตเราก็จะมีความสุข.

ความหมายคำว่า รัก

วันนี้..เราอาจรู้สึกผูกพันต่อสิ่งหนึ่ง จนคิดว่าเราขาดไม่ได้.. แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป.. สักวันเราจะรู้ว่า…สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้.. เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเรา ไม่ใช่..ทั้งหมดของชีวิตเรา… วันหนึ่ง..หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่ ที่เราคิดว่าเราพึงใจ..ปรารถนา..ต้องการ..ขาดไม่ได้ เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก…

 เมื่อเวลาหนึ่งผ่านไป จะสอนเราได้เองว่า.. ความผูกพันกับสิ่งใด ๆ ในช่วงเวลาหนึ่ง จะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้น ๆ อย่าได้ไปยึดติด อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตหลุ่มหลง… คิดเสียว่า.เราโชคดี.ที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก ความผูกพัน..ก็เหมือนกับความรัก.. หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก เราก็จะรู้สึกว่าผูกพันมาก แต่ความผูกพันที่ว่า.ไม่ได้หมายถึงการหยุดตัวเอง ไว้กับสิ่งนั้น..เพราะคนทุกคน ย่อมผูกพันกับหลายๆ สิ่ง เปรียบเสมือนเรามีแก้วน้ำอยู่หนึ่งใบ ในยามเช้า..เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม พออากาศร้อนหน่อย..เราอาจต้องการน้ำเย็น ๆ บางครั้งที่เราไม่สบาย..เราอาจต้องการน้ำอุ่น ใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ..

ต้องเติมสิ่งต่าง ๆ ในเวลาที่แตกต่างกัน…ตามความเหมาะสม.. หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ แล้วเติมน้ำร้อนลงไปในทันที.ในแก้วใบเดียวกัน.. เราก็จะพบว่า..แก้วใบนั้น..ก็จะร้าว..แล้วเริ่มแตก ซึ่งก็เหมือนกับใจเรา.. ความผูกพันต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดในช่วงเวลาหนึ่ง..ไม่ผิด ถ้าเราค่อย ๆ ปรับใจ ปรับตัวของเราเอง ให้กลับคืนในเวลาที่ควร เพราะอย่างน้อยที่สุด..เราก็มีโอกาส…ได้ผูกพัน… ซึ่งก็เหมือนเราได้มีโอกาส..ได้รัก นั่นเอง ถ้าคุณมีความสุขที่เห็นเค้าเดินกับคนอื่น คือ……..

ความรัก ถ้าคุณเศร้า เหงา คิดถึงเค้าอยากเจอ พูดคุย คือ………ความรัก ถ้าคุณร้อนรนที่เค้าอยู่กับใคร ๆ ที่ไม่ใช่คุณ คือ………ความใคร่ อยากเก็บไว้เป็นเจ้าของคนเดียว ถ้าคุณเมามาย เค้าลูบหลังไหล่ ดูแล คือ………ความรักที่บริสุทธิใจ ถ้าคุณเมามาย เค้ากอดและสัมผัสร่างกาย คือ……….ความใคร่จากเค้าของคุณ ถ้าคุณเข้าหา แต่เค้าหนี… คือ……… ความใคร่ ที่หมดเยื่อใยแล้ว ถ้าคุณหนี แต่เค้าวิ่งตามมา คือ……….

ความรักที่ยังไม่มีจุดจบ ถ้าคุณร้องให้ ให้กับคนที่ไม่มีเยื่อใยในตัวคุณ คุณคือคนโง่ และบ้า อย่างน่าอาย แต่ถ้าคุณพอใจ…จงรัก และ มอบความรัก ให้กับเค้า แม้มันจะไม่กลับมาหาคุณก็ตาม จงดีใจที่ได้รักซะวันนี้.. ดีกว่าที่จะมานั่งเสียใจในวันหน้า เ พ ร า ะ มั น จ ะ ไ ม่ ย้ อ น ก ลั บ ม า ห า อี ก ต่ อ ไ ป

ดีแต่พูด ทำก่อนพูด แล้วจึงพูดสิ่งที่ทำ

คนที่พูดว่ารอบรู้ไปเกือบเสียทุกอย่างแต่ไม่ไม่เคยลงมือทำ ดีแต่พูดมีมากในสังคมของเราซึ่งบางครั้งเราก็อาจจะเคยเจอ ผิดกับอีกคนที่พูดไม่ค่อยเก่งแต่เป็นคนชอบปฏิบัติและลงมือทำแม้แต่บางครั้งเขาจะไม่ค่อยรู้และบางทีเขาจะทำผิดพลาดเพราะความไม่รู้หรือรู้เพียงเล็กน้อยตอนที่เขาตั้งใจมุ่งมั่นทำ

ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นนั้นทำให้เขาได้เรียนรู้และนำเป็นประสบการณ์อันนั้นมาปรับปรุงแก้ไของแล้วเริ่มต้น ลงมือทำใหม่แล้วเขาก็ประสบความสำเร็จในครั้งต่อมา ส่วนอีกคนที่ปากพูดว่ารู้ดีไปเสียทุกอย่าง แต่ไม่เคยทำหรือปฏิบัตดังคำที่ตัวเองพูด ครั้นพอถึงลงมือปฎิบัติและทำจริงๆกลับทำไม่ได้ เพราะเขาดีแต่พูดดังนั้นการจะทำสิ่งไดๆก็ตามถ้าเราไม่เคยรู้ แต่เราใฝ่รู้และตั้งใจที่จะเรียนรู้ในสิ่งไดนั้น ทุกอย่างล้วนเป็นไปได้ถ้าเราตั้งใจและทุ่มเทมุ่งมั่นที่จะทำให้สำเร็จ.