สู้กับความจริง

ทุกสิ่งในโลกมีลักษณะเหมือนกัน คือ เปลี่ยนแปลงไม่หยุดยั้ง ทนอยู่สภาพเดิมไม่ได้ ไม่เป็นสิทธิของใคร ไม่มีใครบังคับให้อยู่ในอำนาจได้ ทุกสิ่งในโลกเป็นสิ่งที่ใคร ๆ เป็นเจ้าของก็เพียงชั่วคราวเท่านั้นที่คือความจริง แต่คนส่วนมากมัก ปล่อยให้ความจริงนี้ผ่านไปอย่างไม่มีความหมาย นอกจากไม่ทำตามแล้ว ยังกลับทำตรงกันข้ามอีก ทุก คนมีทั้งความดีและความชั่วอยู่ในตัวด้วยกันทั้งนั้น เรามีหน้าที่เพียงทำ เหตุ เฉพาะหน้าให้ดีที่สุดเท่านั้น ส่วน ผล ก็จะเกิดขึ้นเองตามเหตุปัจจัยที่ได้ทำไว้ สิ่งที่จะช่วยให้ชีวิตมี ความสุขอีกอย่างหนึ่งคือ การให้อภัยกัน ไม่ว่าบุคคลหรือสิ่งของ เมื่ออยู่ใกล้กันย่อมมีการกระทบกระเทือนกันเป็นธรรมดา ถ้าถือโทษโกรธกัน เรื่องเล็กก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ถ้ามีความเห็นใจกัน มองกันในแง่ดี และเข้าใจหลักธรรมดาของคนที่อยู่ร่วมกัน พร้อมที่จะให้อภัยกัน เรื่องใหญ่ก็จะกลายเป็นเรื่องเล็ก เรื่องร้ายก็จะกลายเป็นดี การมี ชีวิตอยู่ในโลกจะอยู่ลำดังคนเดียวไม่ได้ จะต้องมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับคนอื่น การอยู่กับคนอื่นนั้นจะทำอะไรตามตัวเองไม่ได้ การรู้จักมองดูแง่ดีของคนอื่น เป็นทางหนึ่งที่จะทำให้ชีวิตมีความสุข
ถ้า เป็นปัญหาที่ยากลำบากสุดแก้ไขจริง ๆ ก็ลองเผชิญหน้าอย่างกล้าหาญ เมื่อเราพยายามทำดีแล้วทุกอย่างยังล้มเหลวอีกก็ไม่ต้องเสียใจอะไร คนบางคนที่มีความล้มเหลวในเรื่องเล็กน้อย อาจจะเป็นช่องทางให้ก้าวไปสู่ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ในภายหน้าก็ได้
ลองหัดถือเอาประโยชน์จากสิ่งที่เราเข้าใจว่าเป็น โชคร้าย ดูบ้าง เป็นการเปลี่ยน ขยะ ให้เป็น ปุ๋ย วันคืนที่โหดร้ายสอนให้เราเข้มแข็ง
โปรด ใคร่ครวญทบทวนให้ดี เรื่องชีวิตไม่ใช่ของทดลอง ชีวิตเป็นของจริง จะเอาไปทดลองเล่น ๆ ไม่ได้ เวลาในชีวิตก็มีนิดเดียว ไม่ยาวพอที่จะเริ่มต้นใหม่ได้บ่อย ๆ ด้วย ฉะนั้นเป้าหมายของยอดนักสู้ก็คือ... ไม่ว่าจะอยู่ในเหตุการณ์เช่นไร ต้องหาทางออกที่ดีที่สุด ให้ได้